bütün aşağılanmalarımız açlıktan ölmeye karar veremememizden gelir. bu ödlekliğin bedelini pahalıya öderiz. insanlara bağlı olarak, dilencilik kabiliyeti olmadan yaşamak! şişinen şanslılar, şu giyimli maymunlar önünde alçalmak! yazgınızın, hor görülmeye bile layık olmayan şu karikatürlerin insafına kalması!... toplum bir dert değil bir felakettir: içinde yaşayabilmemiz ne enayi bir mucize!
Nefis bu cümlelerin sahibi Emil Michel Cioran. Kimdir bu Cioran dersek ; Emil M. Cioran, Rumen yazar. filozof, deneme yazarı ve tanınmış 20. yy. retorik sentezcisidir. Eserlerinin bir bölümünü Fransızca bir bölümünü ise Rumence kaleme almıştır. Vikipedi böyle tanıtmış.
Bu kitabı okumaya karar verme sebebim daha önce sosyal medyada ve farklı sitelerde gördüğüm incelemeler, kitap hakkındaki görüşler beni okumaya itti. Sonra tabi kendi incelememi yapmak istedim yahu bu Cioran ne diyo kitabında vs vs diyerekten ekşiye daldım.
içimizde doğan her fikirle içimizdeki birşeyler çürür..."
"sadece bir kere bile sebebsiz yere hüzünlendiysen, bütün hayatın boyunca bilmeden öyle olmuşsundur."
"sadece,canım isteyince ölmek elimde olduğu için yaşıyorum:intihar fikri olmasa, kendimi çoktan öldürmüş olurdum.insan türü ancak kendini mahvedene hayran olur.
Abi cümlelere baksana ya her biri için ayrı ayrı satırlarca yazı yazılır.
Bu da kitaba dair bi kaç alıntı;
hakikaten yalnız varlık, insanlar tarafından terk edilmiş olan değil, insanlar arasında acı çekendir`
sıkıntıyı hiç bilmeyen kişi, çağların doğuşundan önceki dünyanın çocukluğunda bulunmaktadır hâlâ; ahı gitmiş vahı kalmış , kendi boyutlarına aldırmayan o yorgun zamana, kendi geleceğinin eşiğindeyken âniden bir yadsıma lirizmi mertebesine çıkartılmış maddeyi de beraberinde sürükleyerek çöken zamana kapalı kalır. sıkıntı, kendi kendine yarılan zamanın içimizdeki yankısıdır...boşluğun açığa çıkmasıdır, hayatı destekleyen-ya da icat eden- o sayıklamanın kurumasıdır...
hiç kimse, olmaktan sorumlu değildir, hele olduğu gibi olmaktan daha da az sorumludur. varoluşa çarptırılan herkes, bunun sonuçlarına bir hayvan gibi maruz kalır.
Nefis bu cümlelerin sahibi Emil Michel Cioran. Kimdir bu Cioran dersek ; Emil M. Cioran, Rumen yazar. filozof, deneme yazarı ve tanınmış 20. yy. retorik sentezcisidir. Eserlerinin bir bölümünü Fransızca bir bölümünü ise Rumence kaleme almıştır. Vikipedi böyle tanıtmış.
Bu kitabı okumaya karar verme sebebim daha önce sosyal medyada ve farklı sitelerde gördüğüm incelemeler, kitap hakkındaki görüşler beni okumaya itti. Sonra tabi kendi incelememi yapmak istedim yahu bu Cioran ne diyo kitabında vs vs diyerekten ekşiye daldım.
içimizde doğan her fikirle içimizdeki birşeyler çürür..."
"sadece bir kere bile sebebsiz yere hüzünlendiysen, bütün hayatın boyunca bilmeden öyle olmuşsundur."
"sadece,canım isteyince ölmek elimde olduğu için yaşıyorum:intihar fikri olmasa, kendimi çoktan öldürmüş olurdum.insan türü ancak kendini mahvedene hayran olur.
Abi cümlelere baksana ya her biri için ayrı ayrı satırlarca yazı yazılır.
Bu da kitaba dair bi kaç alıntı;
hakikaten yalnız varlık, insanlar tarafından terk edilmiş olan değil, insanlar arasında acı çekendir`
sıkıntıyı hiç bilmeyen kişi, çağların doğuşundan önceki dünyanın çocukluğunda bulunmaktadır hâlâ; ahı gitmiş vahı kalmış , kendi boyutlarına aldırmayan o yorgun zamana, kendi geleceğinin eşiğindeyken âniden bir yadsıma lirizmi mertebesine çıkartılmış maddeyi de beraberinde sürükleyerek çöken zamana kapalı kalır. sıkıntı, kendi kendine yarılan zamanın içimizdeki yankısıdır...boşluğun açığa çıkmasıdır, hayatı destekleyen-ya da icat eden- o sayıklamanın kurumasıdır...
hiç kimse, olmaktan sorumlu değildir, hele olduğu gibi olmaktan daha da az sorumludur. varoluşa çarptırılan herkes, bunun sonuçlarına bir hayvan gibi maruz kalır.

Fazlaca düşünerek okunması gereken bir kitap gibi sanki. Alinacaklar listeme ekliyorum. Teşekkürler..
YanıtlaSil